Halverwege

Vrijdag 23 april
Estella - Los Arcos
23 km

Zaterdag 24 april
Los Arcos - Logrono
31 km

"Halverwege"

01 h. Ik bevond me in Pension Fonda La Bilbiana in Logrono vlakbij de Plaza del Mercado. Had na een lange dag stappen in volle zon een leuk pension uitgekozen voor de nacht. Waar ik geen rekening me had gehouden wasdat ik een kamer aan de voorkant had langs de Calle Portales. Dit was geen rekening houden met het feit dat op zaterdagavond de Spanaarden massaal de stad intrekken voor om het weekend te vieren. Dit gaat gepaard met de aangepaste decibels en luidruchtigheid. Nadat ik vermoeid was ingedommeld werd ik wakker rond 1h. Het rumoer speelde me parten, drong door alles heen . Kon de slaap niet meer vatten. Ben opgestaan, besloot iets anders te doen en ben als een slaapwandelaar een cerveza gaan drinken om de hoek. Voelde me wat wereldvreemd en duf staan tussen het volk. Ik observeerde de intensiteit van de mens bij nacht. Ik proefde onverwacht van het nachtelijke leven. Het is uiteindelijk niet anders dan bij ons. Na een poos begaf ik me terug naar bed. Werd deze ochtend wakker door de klokken van de kathedraal om de hoek. Een nieuwe dag was geboren.

Ben Halverwege realiseer ik me. 26 dagen onderweg en zo'n 630 km gestapt. Nog evenveel km te doen tot in Santiago. Ik voel de energie door mijn lijf stromen. Ik voel ook een soort gecumuleerde moeheid in mijn lijf aanwezig. Ben ik onuitputtelijk? Ik loop altijd door, dag in , dag uit. Ik voel de levenskracht als een soort ofgebroken galop die in me voortbeweegt, zich ombuigt bij iedere beweging en steeds verandert. Ik ben een met de stroom van mijn levenspad. Ik heb nu gekozen de Weg naar Santiago te gaan. Dit heb ik nu te doen. Ik heb nu om te gaan met de dingen die zich aandienen op de Weg. . Ik reflecteer over de juiste houding in dit proces en focus me op de vragen die onvermijdelijk in me opkomen. Tijdens een van de meditaties die ik gisteren deed al wandelend begeleide Rick me in het visualiseren van 5 punten die in een mensenleven van invloed kunnen zijn :
-waar word je bedroefd van,
-waar ben je angstig voor,
-waarover wind je jezelf op en maak je je kwaad,
-waar word je rusteloos van,
-waar maak je je zorgen over. Beelden en gedachten dwarrelden door mijn hoofd. Ik ken wat ik ontmoet hierin maar ik ken niet wat ik niet ontmoet. Niet kennen, niet kunnen, dat zijn de valkuilen van het menszijn. Ik besef ook de zwaarte van de vragen en proef anderzijds de lichtheid van het bestaan. Kundera schreef zijn heerlijke boek ' de ondraaglijke lichtheid van het bestaan'. Ik herinner me een oefening die ik deed waar ik werd uitgenodigd een lachmeditatie te doen. Het kan heerlijk zijn te lachen met de zwaarte, met de zorgen. Midden de uitgestrekte velden van de Rioja begon ik te lachen. Het deed deugd de lach. Ik zong uit volle borst het lied van Toon Hermans ' ik zing van het leven dat zo prachtig is, van het leven met een lach en een traan, van het leven dat zo onverwacht reusachtig is.....'. Ik had een 6-tal Spaanse weekend wandelaars achter me als toehoorder. Verklaarden me gek wellicht. Los Belgas.

Ik wandel in de glooiende streek van de Rioja. Het is het bekendste Spaanse wijnbouwgebied Het is een kwalitatief goede wijn. Heb me laten informeren over de verschillende soorten, en weet dat ik vanaf nu een Rioja Gran Reserve op tafel mag zetten als ik een uitstekende wijn wil serveren.

Straks ontmoet ik Huib die een aantal dagen samen met me de Weg gaat stappen . Hans heeft door omstandigheden moeten afzeggen en is niet afgereisd. . Met vriend Huib (72) komt weer een nieuwe fase. We zullen veel te vertellen hebben.

William Strobbe